De Tapijtmeester was een vriend van de club
Met droefheid heeft de familie ons bericht dat op 5 december j.l. Jan Jongebreur is overleden. Op 9 december zou hij 85 jaar zijn geworden en op die dag is nu het afscheid gepland voor een even kleurrijke Schiedammer, die in Maassluis groots werd als dé Tapijtmeester en die als vriend van onze voetbalvereniging ook het grootste respect verdient.
Waarom zeggen we vriend en niet sponsor van de vereniging? Omdat hij naast zijn decennia lange verbondenheid als sponsor werkelijk een vriend van de club werd. Jan zocht naast de zakelijke kant, die hij natuurlijk altijd wel had, ook de gezelligheid van VDL als club. En die gezelligheid bleef hij vinden toen hij al geruime tijd zijn prachtige zaak had overgedaan aan dochter Maja op de Dr. Kuyperkade.
We kunnen teruggaan naar de jaren tachtig en negentig om te zien hoe Jan als ondernemer meedacht met de vereniging VDL. Ondanks zijn drukke werkzaamheden sloot hij aan in vergaderingen en nam hij plaats in de Stichting Vrienden van VDL. Hij hielp bij het opzetten van de fameuze VIP-diners in de Ridderhof, waar we met schitterende avonden geld ophaalden voor de vereniging. Jan was een initiator, gaf een duw aan vele acties en zorgde voor een gezonde, iets meer commerciële kijk op de dingen binnen een vereniging.
Maar Jan was ook zeer betrokken bij het vlaggenschip van de club, het eerste elftal en de spelers en coaches. Hij was trots als René Verhagen voor de zoveelste keer topscorer werd, als Henny Brinkman 250 wedstrijden had gespeeld of John van der Meij weer de pannen van het dak had gekeept. Op iedereen was hij trots.
Moest de selectie op trainingskamp in de winterperiode en was er nog een gaatje te overbruggen om het te betalen, dan was hij nooit te beroerd om nog een paar duiten in de VDL-zak te stoppen. ,,Hier jongens, zorg dat je een mooi trainingskamp krijgt en laat me in januari, als ik in Zuid-Afrika bij het zwembad van mijn tweede huis lig, niet horen dat je dan de eerste wedstrijd na de winterstop hebt verloren’’, zei hij dan.
U raadt het al, meestal ging de eerste wedstrijd na de winter prompt verloren. Maar het kwam altijd goed en als hij dan in het voorjaar met zijn bruin gebrande gezicht weer langs de lijn stond werd er weer gewonnen en zag je hem glunderen. Toen hij een keer terugkwam van zijn jaarlijkse overwintering in Kaapstad en hij een joekel van een buitenbar, met een hydraulisch dak en echte bierpompen zag staan, vond hij dat de mooiste uitvinding voor de derde helft.
Nu had hij alleen aan die bierpomp geen boodschap. Jan was een liefhebber van een mooi wijntje en het liefst introduceerde hij die bij de club uit zijn eigen geimporteerde container vol prachtige Zuid-Afrikaanse wijnen. Op die manier genoten we bij onder meer de grote internationale Robin van Persie toernooien van de door hem geselecteerde flessen Diemersdal. Hij glom er van trots bij.
Het mooiste voor Jan, als echte Schiedammer die heel zijn leven wist wat werken inhield, was dat VDL in de laatste vijf jaar van zijn leven met Henk Salari een trainer binnenhaalde uit zijn stad. Een vent uit de Gorzen, zoals hij zei. En een vent van zijn andere grote liefde in het voetbal, SVV.
Op de foto bij deze In Memoriam zien we hem ook met trots naast onze hoofdtrainer en zijn assistent Dennis de Vette staan. Nog niet eens zo lang geleden gemaakt in Schiedam.
Jan, we willen je als vereniging bedanken voor al je steun, voor je gezelligheid en voor je clubliefde, die je in alle opzichten hebt getoond. We hopen dat we de laatste jaren voor jou bij je ontspanning nog een beetje aangenaam hebben gemaakt.
We danken jouw zoon Jan Willem, je dochters Sytske, Marina en Maja, dat je buiten het gezin altijd zoveel uren hebt gestoken in het verenigingsleven. Je vond het soms gezelliger dan misschien goed was, maar dat typeerde jou ook als mens. Je hebt gewerkt, maar ook geleefd.
We wensen de familie veel sterkte en leven met hen allen mee.
Het afscheid van Jan vindt plaats op vrijdag 9 december om 16.15 uur in de aula van crematorium De Dijk, Hooge Zeedijk 100 in Maassluis.
Na afloop is er gelegenheid tot condoleren en na te praten onder het genot van een Zuid-Afrikaans wijntje.
