Vanuit het diepste van de blauw-witte vereniging gaat het welgemeende medeleven naar het hele gezin Mohunlol. Marlon en Anita, met haar stralende lach, stonden samen met hun kids symbool voor alles wat MSV’71 in deze stad betekent. Fanatisme, doorzettingsvermogen, bereidheid om altijd maar dingen op te bouwen en bovenal stonden ze samen voor gezelligheid.
Die twee-eenheid is niet meer. Maar de familie Mohunlol blijven wij, als VDL’ers, altijd als pilaren van de vereniging MSV’71 beschouwen. Daarvoor hebben Marlon en Anita te veel betekend en waren ze samen met hun geweldige zonen Nasser en Assad te markant aanwezig aan de andere kant van Maassluis.
Jonge leden van VDL zullen zich misschien afvragen waar de verbondenheid met de ‘Mohunlols’ vandaan komt en waarom het leed in het gezin, waar Anita plotseling is weggerukt, veel VDL’ers aangrijpt.
[yjsgimgs image="images/2017/09/monique-en-anita-1.jpg" class="yjt_polaroid radiusb5 yjsg-lightbox" title="ANITA MOHUNLOL" link="images/2017/09/monique-en-anita-1.jpg" target="" effect="fade|0.5|500"]
Tussen MSV’71 en VDL is bijna letterlijk een bloedband. Begin jaren zeventig durfde een aantal VDL-leden in de destijds nieuwe woonwijk aan de andere kant van de stad een nieuwe voetbalclub te beginnen. Tussen VDL en MSV zat een navelstreng en de warmte tussen beide clubs is altijd gebleven.
Daarnaast waren de broers Marlon en Arnold Mohunlol mannen die het VDL shirt met plezier hebben gedragen en midden in onze vereniging hebben gestaan. En op prachtige avonden of mooie momenten stonden ze ook snel weer midden in onze club.
Onze teammanager en spin in het web Hans Luttikhuis voetbalde vroeger met Marlon, woont samen met zijn echtgenote nu al bijna een leven lang naast het gezin Mohunlol en heeft menig hoogte- en dieptepunt van beide verenigingen samen met Marlon gedeeld.
Marlon streek ooit neer bij VDL na zijn betaald voetbaljaren bij Excelsior Rotterdam. Zijn jongere broer Arnold bewandelde de omgekeerde weg. Die speelde tot ver in zijn jeugd bij VDL en stapte toen over naar de profopleiding van Sparta.
Beide mannen stonden bekend als sfeermakers. Bij MSV’71 hebben ze dat later voortgezet. En met Anita trof Marlon geen muurbloempje. Een vrouw uit duizenden die haar passie voor de vereniging MSV’71 toonde en die passie langs de lijn, waar ze met bewondering naar de prachtige voetbalcapaciteiten van Nasser en Assad keek, ook durfde te tonen.
Namens alle VDL’ers wenst het bestuur van VDL Marlon, kinderen en kleinkinderen, ongelooflijk veel sterkte bij het verwerken van dit grote verlies.
Lieve Anita, rust zacht.
Bestuur VDL
